Een nieuw farmaceutisch target voor schwannoom?
Het team van Anna Sablina (VIB-KU Leuven Centrum voor Kankerbiologie) toont aan hoe een specifieke mutatie bijdraagt aan tumorvorming
23 april 2024
Voor schwannoom, een type tumor dat groeit uit Schwann-cellen, zijn er alleen chirurgische behandelingen. Maar nu onthult werk van het team van Anna Sablina (VIB-KU Leuven Centrum voor Kankerbiologie) hoe een specifieke mutatie bijdraagt aan tumorvorming, wat zou kunnen leiden tot nieuwe therapeutische opties. Het werk verscheen in Cancer Communications.
Schwann-dans
De zenuwcellen in ons perifere zenuwstelsel zijn de cellen die ons onder andere laten bewegen, aanraken en voelen. Die zenuwcellen werken echter niet alleen. In de ingewikkelde symfonie van ons zenuwstelsel spelen Schwann-cellen een cruciale rol. Deze onbezongen helden wikkelen zenuwvezels in een beschermende myelineschede en zorgen zo voor een soepele communicatie tussen onze hersenen en de rest van het lichaam.
Helaas zijn Schwann-cellen niet onoverwinnelijk. een schwannoom is een eigenaardige tumor die ontstaat uit Schwann-cellen, als een onverwachte wending in het verhaal van de zenuwcellen. Schwannomen kunnen overal langs onze zenuwen ontkiemen, maar ze hebben de neiging om hun kamp op te slaan in de hoofd- en nekgebieden. een schwannoom veroorzaakt pijn, gevoelloosheid, zwakte, gehoorverlies en gezichtsverlamming. Zonder beschikbare medische behandelingen is een operatie de enige optie.
Een genetische aandoening genaamd schwannomatosis zorgt ervoor dat mensen meerdere schwannomen ontwikkelen en een operatie is momenteel de enige remedie tegen deze pijnlijke tumorgroei.
LZTR1 en STAT1
Nu hebben Anna Sablina, die het lab voor mechanismen van celtransformatie leidt aan het VIB-KU Leuven Centrum voor Kankerbiologie, en haar team hebben de genetische onderbouwing van schwannoom ontleed, waarbij ze zich concentreerden op een van de genen die betrokken zijn bij deze aandoening: LZTR1. Zou dat gen de weg kunnen wijzen naar nieuwe behandelingsopties
“We wisten dat LZTR1 betrokken was bij de celgroei en -deling”, zegt Anna Sablina, “maar hoe precies mutaties in dit gen bijdragen aan schwannoom was veel minder duidelijk."
Met behulp van verschillende beeldvormingsmethoden konden onderzoekers van het Sablina-lab en hun collega's schwannoom vergelijken bij muizen met en zonder mutaties in het LZTR1-gen. Ze ontdekten dat muizen met de LZTR1-mutatie agressievere tumoren hadden dan de muizen zonder de mutatie.
“Het was duidelijk dat de LZTR1-mutatie een belangrijke rol speelde in de ontwikkeling van het schwannoom,” zegt Tonci Ivanisevic, promovendus bij het Sablina-lab, die de studie leidde, “maar wat we echt wilden weten is hoe, dus gebruikten we proteomics om de niveaus van verschillende eiwitten in menselijke Schwann-cellen met of zonder LZTR1-mutatie te vergelijken.”
En die vergelijking leverde een cruciale aanwijzing op. De LZTR1-mutatie activeerde de STAT1-pathway, die betrokken is bij ontstekingen en immuunrespons. De mutatie induceert een verandering – fosforylering – in het STAT1-eiwit dat leidt tot een toename van pro-inflammatoire moleculen die cytokines worden genoemd.
Ten slotte testten de onderzoekers of de STAT1-pathway een doelwit zou kunnen zijn voor de behandeling van schwannoom, door gebruik te maken van anti-STAT1-therapie. Het remmen van STAT1 leidde inderdaad tot verminderde tumorcelproliferatie en metabolische activiteit, wat een nieuwe route naar therapieën voor schwannoompatiënten biedt, aangezien geneesmiddelen tegen STAT1 snel voor dergelijke behandelingen zouden kunnen worden gebruikt.
Publicatie
Ivanisevic et al. Targeted STAT1 therapy for LZTR1-driven peripheral nerve sheath tumor. Cancer Communications, 2024.
