Vrijwilligerswerk met IPBO in Kenia
Hier zijn de ervaringen van de vrijwilligers
15 juni 2023
Op zoek naar een manier om een positieve impact te hebben op duurzame landbouw? Maak kennis met IPBO, of de UGent-VIB International Plant Biotechnology Outreach organisatie. IPBO is een VIB-team met een missie om vooruitgang in de landbouw te bevorderen en de samenwerking tussen Afrikaanse en Belgische organisaties te verbeteren.
IPBO organiseerde onlangs een vierdaagse spoedcursus moleculaire biologie in Kenia. Het IPBO-team leidde de workshop met ondersteuning van vrijwilligers uit de VIB-gemeenschap. Twee vrijwilligers, Ivy en Marianna, gaven gehoor aan IPBO's oproep voor vrijwilligers tijdens het VIB-seminarie 2022.
Marianna Decet is PhD student in het team van Patrik Verstreken aan het VIB-KU Leuven Centrum voor Hersenonderzoek. Ze zit in haar laatste jaar en werkt aan synapshomeostase in een fysiologische context en in de pathofysiologie van de ziekte van Parkinson. Ivy Cuijt is een Research Technician in het labo van Albena Jordanova in het VIB-UAntwerpen Centrum voor Moleculaire Neurologie, waar ze werkt aan de ziekte van Charcot Marie Tooth.
Vanaf januari 2023 waren zij samen met IPBO betrokken bij de voorbereiding van de opleiding. En toen, van 20 tot 24 maart, waren ze in Eldoret, Kenia om een spoedcursus moleculaire biologie te geven aan de Moi University.
Deze training maakt deel uit van het Kringloop Labs-initiatief, dat tot doel heeft laboratoriumapparatuur een tweede leven te geven door deze te hergebruiken voor nieuw onderzoek en onderwijs. De opleiding werd gesponsord door Plant B+B, de Provincie Oost-Vlaanderen, en het Fonds Marc en Nora Van Montagu.
Tijd voor wat vragen.
Hallo, Ivy en Marianna. Wat inspireerde jullie om deel te nemen aan dit project en een spoedcursus moleculaire biologie te gaan geven aan de Moi University in Kenia?
Marianna: Een tijdje geleden las ik een rapport van UNESCO over de ongelijkheden in het wereldonderwijs en ik vroeg me af wat de verantwoordelijkheden zijn van hoogopgeleide mensen, zoals ik. Dit, smane met het feit dat ik vooral geniet van de lesgevende component van mijn werk en dat ik me altijd aangetrokken voelde tot Afrika, deed me deze kans overwegen. Het idee leefde dus al en daarom heb ik me aangemeld zonder er al te veel over na te denken. Ik volgde mijn gevoel.
Ivy: Sinds mijn jonge jaren droomde ik er altijd van om vrijwilligerswerk te doen in Afrika. Aangezien het project dat Marc op het VIB-seminarie voorstelde, volledig georganiseerd en betaald was, was dit mijn moment om in te springen. En ik hoefde enkel mijn labo-expertise mee te nemen. Eenvoudig.
Het is een behoorlijk intensief 4-daags programma. Heb je de kans gekregen om iets buiten het lab te doen?
Ivy: We hadden een afscheidsdiner aan het einde van het programma, maar dat was het zo'n beetje; we hebben hard gewerkt. Hoewel we elke dag een gedenkwaardige busrit hadden naar de campus. Het was elke keer weer een film die voorbij kwam.
Marianna: Precies, het was hard werken, maar tijdens onze reis van een uur naar de universiteit, die een beetje buiten de stad lag, konden we de natuur om ons heen waarderen en een glimp opvangen van hoe mensen leven (en hoe levendig de straten zijn 's avonds in vergelijking met de vroege ochtend!). Het diner op onze laatste avond was een leuke manier om de reis te beëindigen.
Ik leerde snel de dingen los te laten waar we geen controle over hadden. Toch moesten we het doel voor ogen houden en niet opgeven. Ik ben erg blij dat we uiteindelijk een gel met banden hadden, zelfs met een niet zo goed werkende UV-lamp.
- Ivy Cujit
Geïnteresseerden vragen zich misschien af wat de praktische aspecten zijn. Kun je iets vertellen over hoe je de voorbereiding, reizen en huisvesting hebt ervaren?
Marianna: Het IPBO-team heeft alles onberispelijk geregeld en heel makkelijk voor ons gemaakt. We moesten er alleen voor zorgen dat we een geldig paspoort, een visum, en de nodige vaccinaties hadden. Tijdens de voorbereiding van het cursusmateriaal konden we input geven over de protocollen die we in het lab gingen gebruiken en helpen we bij het opstellen van ‘evaluatie’-vragen voor de cursisten die ze voor en na de cursus moesten maken.
Ivy: Naast het papierwerk voor reizen, het krijgen van vaccins enz. hoefden we niet veel van tevoren voor te bereiden. Het was een lange reis, maar het was ook een ver land, dus dat was te verwachten. Huisvesting werd geregeld in een goed hotel. Geen luxe, maar meer dan goed genoeg voor mij!
.jpg)
De deelnemers aan deze cursus zijn divers; laboranten, docenten, studenten... Hoe was de interactie met hen?
Ivy: De interactie was geweldig, iedereen was geïnteresseerd in het leren van de technieken, lette goed op, en werkte hard. De meeste deelnemers waren nogal theoretisch geschoold, wat een uitdaging kan zijn omdat werken in het lab praktisch denken vereist; verdunningen berekenen, laboratoriumafval verwijderen, enzovoort. Maar ze hadden snel door.
Marianna: En iedereen was zo gastvrij! Er was respect van beide kanten, en de sfeer was ontspannen en gemoedelijk. Ik zag dat we met de dag meer vertrouwen in elkaar kregen. Ze stonden meer open om vragen te stellen en er was ruimte om wat grappen te maken. Van de cursisten vond ik vooral de studenten betrokken en nieuwsgierig.
Het IPBO-team heeft alles onberispelijk geregeld en heel soepel voor ons gemaakt. We moesten er alleen voor zorgen dat we een geldig paspoort, een visum en de nodige vaccinaties hadden.
- Marianna Decet
Let's flip the script. Wat hebben jullie geleerd tijdens deze spoedcursus?
Marianna: Toen ik daar was, besefte ik hoe gefrustreerd ik normaal gesproken raak als ik niet zo productief ben als ik van plan was te zijn, vooral als iets niet lukt om welke reden dan ook waar ik geen controle over heb. Ik heb geleerd dat het soms goed is om met de stroom mee te gaan. Bovendien gaf deze ervaring me perspectief: we moeten niets als vanzelfsprekend beschouwen.
Ivy: Omdat het een nieuw lab was, was niet alles ingericht zoals we gewend zijn. We moesten veel improviseren; Ik leerde snel de dingen los te laten waar we geen controle over hadden. Toch moesten we het doel voor ogen houden en niet opgeven. Ik ben erg blij dat we uiteindelijk een gel met banden hadden, zelfs met een niet zo goed werkende UV-lamp.
Stel je tot slot voor dat iemand die dit leest en geïnteresseerd is, maar nog niet helemaal overtuigd is om vrijwilligerswerk te doen. Wat zou je zeggen om ze dat laatste duwtje in de rug te geven?
Marianna: Vertrouw erop dat deze ervaring je zoveel zal brengen (emoties, perspectief, kennis...) dat de angst voor het onbekende die je nu voelt, de moeite waard is.
Ivy: Als je het niet doet, weet je niet wat je gemist hebt. En je bent in de beste handen die je je kunt voorstellen. Ik ben Marc en Grace zo dankbaar voor deze kans, en samen met Marianna waren ze het beste team waarvan ik kon dromen om deze ervaring te delen. En nog een laatste boodschap om mee naar huis te nemen: Hakuna matata!
Hier is een video, met dank aan IPBO, over de ervaring van Ivy en Marianna:
Wil je meedoen? Lees hier meer over de spoedcursus en houd de volgende oproep voor vrijwilligers in de gaten!
